inboorlinge

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  inboorlinge    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɪmborˌlɪŋə / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• in·boor·lin·ge

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van  inboorling zn  met het achtervoegsel -e

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	inboorlinge	inboorlinges
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de inboorlinge v

1. vrouw die geboren is in de plaats of het gebied waar ze woont

   ▸ ⧖ 't Was rond 1895 te Westrozebeke. (…) Hij ging daar al lezen (bidden) door het vuur: de wind keerde, en de brand ging niet verder. - Geh. van een bejaarde inboorlinge van Westrozebeke die toen, als kind, in de kerk was en van dien brand alzo heeft horen vertellen.

2. (pregnant) (pejoratief) vrouw die behoort tot de oorspronkelijke, minder ontwikkelde bevolking van een gekoloniseerd gebied

   ▸ Uiterlijk verschilt ze niet veel van andere jonge vrouwen in Tokio, behalve dat haar trekken iets geprononceerder zijn en haar huid donkerder. En juist deze kleine verschillen veroorzaken de wijdverbreide discriminatie die de Ainu's tot op heden ondergaan. Op school werd ze gepest omdat ze een „zwarte inboorlinge” zou zijn.

Synoniemen

• [2] inlandse

Hyperoniemen

• [1]  autochtoon zn 

Verwante begrippen

• vrouwelijke vorm van inboorling

Gangbaarheid

• Het woord 'inboorlinge' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.