impliceren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  impliceren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• im·pli·ce·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘omvatten’ voor het eerst aangetroffen in 1594
• afgeleid van het Franse impliquer (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
impliceren	impliceerde	geïmpliceerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

impliceren

1. inergatief stilzwijgend ten gevolge hebben

   • Dit impliceerde een verhoging van de lasten. 

Verwante begrippen

• implicatie, impliciet

Vertalingen

    1.stilzwijgend ten gevolge hebben   

Duits: implizieren (de) Engels: imply (en)

Frans: impliquer (fr) Spaans: implicar (es), comportar (es), connotar (es)

Gangbaarheid

• Het woord impliceren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "impliceren" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.