• im·per·fec·ta

de imperfectamv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord imperfectum
     Frequent voorkomende onregelmatige imperfecta en participia, die afwijken van de infinitiefvorm, worden als apart trefwoord opgenomen, met verwijzing naar de infinitief (bij liep: zie lopen; maar bij gelopen geen verwijzing).[1]
  1.   Weblink bron
    P. de Kleijn
    Lankmoedig in de leer : Kroniek van het Nederlands voor anderstaligen in: Neerlandica extra Muros., jrg. 44 nr. 1 (februari 2006), Rozenberg Publishers, Amsterdam, p. 45/46


imperfecta mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord imperfectum