• hus·tru
  • Afkomstig van het Oudnoordse woord hústrú
Naar frequentie 2100
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   hustru     hustruen     hustruer     hustruerne  
genitief   hustrus     hustruens     hustruers     hustruernes  
    • hus·tru
    • Afkomstig van het Oudnoordse woord hústrú
    Naar frequentie 1651
    hustrus enkelvoud meervoud
      onbepaald bepaald onbepaald bepaald
      nominatief     hustru     hustrun     hustrur     hustrurna  
      genitief     hustrus     hustruns     hustrurs     hustrurnas  

    hustru, g

    1. (familie) echtgenote
      «Morbrorn och hans fru har dömts för mord, hustrun till livstids fängelsestraff.»
      De oom van de moeder en zijn vrouw zijn worden veroordeeld voor moord, de vrouw tot levenslange gevangenisstraf.