getuigen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  getuigen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ge·tui·gen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘als getuige verklaren’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• afgeleid van tijgen met het voorvoegsel ge-
• Afgeleid van getuige

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
getuigen	getuigde	getuigd
zwak -d	volledig

Werkwoord

getuigen

1. inergatief ~ over: een veelal beëdigde verklaring afleggen ten aanzien van de ware toedracht van een zaak

   • Hij zal daarover getuigen kunnen. 

Afgeleide begrippen

• getuigschrift

Verwante begrippen

• getuige-deskundige

Uitdrukkingen en gezegden

• Eén getuige is geen getuige

Vertalingen

    1. een veelal beëdigde verklaring afleggen ten aanzien van de ware toedracht van een zaak   

Deens: vidne (da), bevidne (da) Duits: zeugen (de) Engels: testify (en) Fins: todistaa (fi)

Frans: témoigner (fr) Kroatisch: svjedočiti (hr) Spaans: atestiguar (es), testificar (es), testimoniar (es)

Zelfstandig naamwoord

de getuigen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord getuige

Gangbaarheid

• Het woord getuigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "getuigen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.