gein

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  gein    (hulp, bestand)
• IPA: / ɣɛin / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /χɛɪ̯n/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ɣɛːn/
  • (Limburg): /ɣɛɪ̯n/

Woordafbreking

• gein

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Jiddisch, in de betekenis van ‘lol’ voor het eerst aangetroffen in 1906
• Herkomst: Jiddisj

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	gein
verkleinwoord	geintje	geintjes

Zelfstandig naamwoord

de gein m

1. (Jiddisch-Hebreeuws) plezier, lol

   • Zij hadden een heleboel gein met elkaar. 
   • Ze hadden er hun ‘gein’ in hem te treiteren. 

Verwante begrippen

• geintje, ongein

Werkwoord

vervoeging van
geinen

gein

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van geinen
   

   • Ik gein. 

2. gebiedende wijs van geinen
   

   • Gein! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van geinen
   

   • Gein je? 

Gangbaarheid

• Het woord gein staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gein" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
90 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.