fiterje

Fries

	Naamvorm	Doelvorm
infinitief	fiterje	fiterjen
	tegenwoordig	verleden
ik	fiterje	fitere
do	fiterest	fiterest
hy, hja, it	fiteret	fitere
mv	fiterje	fiteren
gebiedende wijs	fiterje	fitere
	onvoltooid	voltooid
deelwoord	fiterjend (fiterjende)	fitere (fitere)

Werkwoord

fiterje

1. veters vastmaken

   «"Kinst al fiterje, Tomke?", freget se. "Dat kin ik hiel goed", seit Tomke grutsk. "Sjoch mar."»

   "Kun je je veters al vastmaken?" vraagt ze. "Dat kan ik heel goed" zegt Tomke trots. "Kijk maar".

2. knevelen, vastbinden
3. uithouden, volhouden, doorstaan, verdragen

   «hy koe amper mear fiterje»

   Hij kon het nauwelijks meer volhouden.

4. drijven, aandrijven, aanzetten

   «In wylst allerlei tizigge bazen de earme knollen fiterje, [...], matte se da sok folkje as jimme noch hjerre, dat se lanopfretters binne.»

   Terwijl er allerlei hitsige(?) bazen de arme paarden opdrijven, [...], moeten ze van zulk volk als jullie nog horen dat ze loonopvreters zijn.

5. stoeiend afmatten, snellen, jagen

   «Elkoar eftenei fiterje»

   Achter elkaar aan jagen.

Afgeleide begrippen

• oanfiterje

Uitdrukkingen en gezegden

• Immen troch de moster fiterje

Iemand -een leerling- goed onder handen nemen