faya

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  faya    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈfɑja / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• fa·ya

Woordherkomst en -opbouw

• van Surinaams faya

	stellend
onverbogen	faya
verbogen

Bijvoeglijk naamwoord

faya

1. (Suriname) (informeel) brutaal, ongepast

   • Hij heeft zich in de vergadering erg faya gedragen. 

2. (jongerentaal) jammer, kut, vervelend

   • Dat je je trein hebt gemist, is echt faya. 

Synoniemen

• faja (uitspraakvariant)

Gangbaarheid

• Het woord 'faya' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Frans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordherkomst en -opbouw

• van Engelsfire ”vuur”

Zelfstandig naamwoord

faya m

1. (spreektaal) rotzooi, troep, chaos

   «Je viens foutre le faya, je crache des flammes comme un dragon, ils auront le feu car ils ont semé la haine, nique le système!»

   Ik kom rotzooi trappen, ik spuw vlammen als een draak, ze zullen vuur krijgen want ze hebben haat gezaaid, weg met het systeem!

Bijvoeglijk naamwoord

faya

1. (spreektaal) stoned, high
2. (spreektaal) dronken

   «Charles, il est toujours faya.»

   Charles, die is altijd lazarus.

3. (spreektaal) doodmoe

Surinaams

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordherkomst en -opbouw

• van Engels fire "vuur"

Zelfstandig naamwoord

faya

1. vuur, vlam
2. licht
3. electrititeit, stroom
4. (meteorologie) bliksem

Afgeleide begrippen

• [1] fayadosu
• [1] fayatongo
• [2] fayaworon
• [2] gi faya
• [1] koti faya
• [1] poti faya gi
• [1] sutu faya gi
• [1] teki faya

Bijvoeglijk naamwoord

faya

1. heet, gloeiend
2. (figuurlijk) fel, gloeiend

Afgeleide begrippen

• [1] fayalobi
• [1] fayaskrati
• [1] fayawatra

Afgeleide begrippen

• fayafaya

Werkwoord

faya

1. (figuurlijk) branden van woede, boos zijn
2. (figuurlijk) verklappen, verklikken

Afgeleide begrippen

• [1] faya-ati