• elek·tro·ne·ga·tief
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen elektronegatief elektronegatiever elektronegatiefst
verbogen elektronegatieve elektronegatievere elektronegatiefste
partitief elektronegatiefs elektronegatievers -

elektronegatief

  1. (natuurkunde) (elektrotechniek) met betrekking tot het hebben van een negatieve elektrische lading
  2. (scheikunde) (elektrotechniek) met betrekking tot het geschikt zijn van een element om als negatieve elektrode te dienen
  3. (scheikunde) (natuurkunde) met betrekking tot het geneigd zijn om elektronen op te nemen om een chemische binding te vormen