dupliceren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dupliceren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• du·pli·ce·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse dupliquer (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
dupliceren	dupliceerde	gedupliceerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

dupliceren

1. inergatief op een repliek antwoorden, van dupliek dienen
2. overgankelijk kopiëren, verdubbelen

Afgeleide begrippen

• duplicaat, duplicatie, duplicator, duplicering

Vertalingen

    1.   

Frans: dupliquer (fr)

Spaans: duplicar (es)

Gangbaarheid

• Het woord dupliceren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dupliceren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.