docent

docent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  docent    (hulp, bestand)
• IPA: / doˈsɛnt / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• do·cent

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘leraar’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1805

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	docent	docenten
verkleinwoord	docentje	docentjes

Zelfstandig naamwoord

de docent m

1. (onderwijs), (beroep) iemand die les geeft (bij het voortgezet of hoger onderwijs)

   • Hij is universitair docent in Leiden. 
   • Docenten van de muziekschool gaven een concert. 

Synoniemen

• leerkracht, leraar

Hyponiemen

• burgerdocent, contactdocent, gastdocent, hoofddocent, kroondocent, oud-docent, praktijkdocent, privaatdocent, uurdocent, vakdocent

Afgeleide begrippen

• docente, docentendeel, docentenhandleiding, docentenkorps, docentenvergadering, docentschap

Verwante begrippen

• onderwijzer

Vertalingen

    1.   

Spaans: docente (es) m, instructor (es) m, profesor (es) m

Gangbaarheid

• Het woord docent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "docent" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Pools

Uitspraak

• IPA: /dɔtsɛ̃nt/
• Geluid:  docent    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• do·cent

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid via het Duitse Dozent, van het Latijnse docēns

Zelfstandig naamwoord

docent m

1. (onderwijs)(beroep) docent

Afgeleide begrippen

• docencki
• docentka v
• docentura v

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Slowaaks

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Latijnse docēns

Zelfstandig naamwoord

docent m

1. (onderwijs)(beroep) docent, academisch docent; een wetenschappelijk-pedagogische graad in het hoger onderwijs

Afgeleide begrippen

• docentka v
• docentský
• docentúra v

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /dɔtsɛnt/

Woordafbreking

• do·cent

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Latijnse docēns

Zelfstandig naamwoord

docent mbezield

1. (onderwijs)(beroep) docent, academisch docent; een wetenschappelijk-pedagogische graad in het hoger onderwijs

Verbuiging

		enkelvoud	meervoud
nominatief		docent	docenti
genitief		docenta	docentů
datief	korte vorm	docentu	docentům
	lange vorm	docentovi
accusatief		docenta	docenty
vocatief		docente	docenti
locatief	korte vorm	docentu	docentech
	lange vorm	docentovi
instrumentalis		docentem	docenty

Afkorting

• doc.

Afgeleide begrippen

• docentík mbezield
• docentka v
• docentský
• docentura v
• docentův

Verwante begrippen

docentíček mbezield docentsky (bw.) docentství o doktor m doktorand m

doktorant m doktorát m doktrína v doktrinář m dokument monbezield

dokumentace v dokumentární dokumentarista mbezield dokumentaristický

dokumentaristika v dokumentovat indoktrinace v indoktrinovat

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)