dangier
Anglo-Normandisch
Woordherkomst en -opbouw
- Ontleend aan Oudfrans: dangier, dat van Oudfrans: dongier komt (beïnvloed door Oudfrans: dam (van 'damage'=Nederlands: schade)), dat weer van Vulgairlatijn: domniarium (=Nederlands: myndighet, makt) en uiteindelijk van Latijn: dominus (=Nederlands: heer, master) komt
- Verwant met Middelfrans: dangier en danger
Zelfstandig naamwoord
dangier