cucumbre
Anglo-Normandisch
Woordherkomst en -opbouw
- Afkomstig van van Oudfrans: cocombre, coucombre, dat van Latijn: cucumerem (nominatief: cucumis) komt, misschien uit een pre-Italiaanse Mediterrane taal; het Latijnse woord is cognaat met Italiaans: cocomero, Spaans: cohombro, Portugees: cogombro
Zelfstandig naamwoord
cucumbre
Interlingua
Uitspraak
Zelfstandig naamwoord
cucu
Synoniemen
- [1-2]: cucumere
Hyponiemen
- [2]: cornichon
Afgeleide begrippen
- [2]: salata de cucumbres
- [2]: salata de cucumeres