claque

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  claque    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• cla·que

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘samendrukbare hoge hoed’ voor het eerst aangetroffen in 1847

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	claque	claques
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de claque v / m

1. uitklapbare (resp. opvouwbare) hoge hoed
2. de gezamenlijke claqueurs

Gangbaarheid

• Het woord claque staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "claque" herkend door:

43 %	van de Nederlanders;
42 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Franse woord claquer ("met de handen klappen")

enkelvoud	meervoud
claque	claques

Zelfstandig naamwoord

claque

1. in een publiek een groepje mensen dat is ingehuurd om te applaudisseren bij optredens

Verwante begrippen

• claqueurs

Frans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Zelfstandig naamwoord

claque v

1. (spreektaal) afgang

   «Ces Ritals ont pris une bonne claque contre les Bataves.»

   Die Italianen zijn flink afgegaan tegen (letterlijk: hebben een flinke mep gekregen van) de Hollanders.

Zelfstandig naamwoord

claque m

1. (spreektaal) bordeel, hoerenkeet