charge

vervoeging van
	chargen

Nederlands

[A] (Als zelfstandig naamwoord) Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘cavalerieaanval’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1593 ^[1]
[B] (Als werkwoord) Leenwoord uit het Engels

[A] de charge v / m

(militair) gesloten aanval van de politie of van de cavalerie (cavaleriecharge)
▸ De laatste militaire charge met paarden in West-Europa vond plaats aan de Burkel, op de grens van Maldegem en Oedelem.^[2]
(scheepvaart), (handel) vervoersovereenkomst tussen bevrachter en schipper
(industrie) lading of batch in een productieproces (zie chargenummer)

charge

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van chargen
- Ik charge.
gebiedende wijs van chargen
- Charge!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van chargen
- Charge je?

Het woord charge staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

89 %	van de Nederlanders;
78 %	van de Vlamingen.^[3]

charge

overgankelijk, (juridisch) aanklagen
«A man was charged and two others are sought in connection with a shooting.»
Een man werd aangeklaagd en twee anderen worden gezocht in verband met een schietpartij.

enkelvoud	meervoud
charge	charges

charge

vervoeging van
charger

charge

eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van charger
eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van charger
tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van charger