canele

Middelnederlands

	enkelvoud	meervoud
nominatief	canele
genitief	canels
datief	caneelen
accusatief	canele

Zelfstandig naamwoord

canele o , later m

1. (specerij) kaneel

   ▸ Jeghen quaet tantvlesch mede
   salment wriven dar ter stede,
   met couden watre erst so dat bloet,
   dan es ghepulvert canele goet
   in waremen wijn, ende dar ter stont
   der mede wel ghewreven de mont

Vertaling ontbreekt, voeg deze alstublieft toe.

1. pijpriet

Schrijfwijzen

• caneel, cane(e)le, kane(e)le