En beverrotte.
Een beverrat.
  • be·ver·rot·te

beverrotte m/v

  1. (knaagdieren) beverrat, nutria
m/v enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   beverrotte     m: beverrotten
v: beverrotta  
  beverrotter     beverrottene  
genitief   beverrottes     m: beverrottens
v: beverrottas  
  beverrotters     beverrottenes  


  • be·ver·rot·te

beverrotte v

  1. (knaagdieren) beverrat, nutria
v enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   beverrotte     beverrotta     beverrotter     beverrottene  
genitief                        
bijvormen enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   beverrotta         beverrottor     beverrottone  
genitief