ben

Niet te verwarren met: Ben

Nederlands

hoge gevlochten mand, vaak gebruikt voor het bewaren van vis of vruchten

Uitspraak

• Geluid:  ben    (hulp, bestand)
• IPA: / bɛn / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• ben

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘tenen mand’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1430
• v/m: van Middelnederlands benne
• m: van Hebreeuws בֵּן (been)
• [werkwoord]: van Middelnederlands bem

v/m mand	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ben	bennen
verkleinwoord	bennetje	bennetjes

Zelfstandig naamwoord

ben v/m

1. hoge gevlochten mand, vaak gebruikt voor het bewaren van vis of vruchten

m zoon	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ben	baniem
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

ben m

1. (Jiddisch-Hebreeuws) zoon

Schrijfwijzen

• been (uitspraakvariant)

Verwante begrippen

• bar, ben adam, Gee Ben Hinom, Gee Hinom, Gehinom, pidjon haben

Vertalingen

    m zoon   

Engels: ben (en)

vervoeging van
zijn

Werkwoord

ben

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zijn

   • Ik ben hier! 

2. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zijn na inversie

   • Ben je daar? 

Uitdrukkingen en gezegden

• [1] ik ben ermee weg
• [1] ik ben weg

Gangbaarheid

• Het woord ben staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ben" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Angelsaksisch

Uitspraak

• IPA: /beːn/

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Proto-Germanische *bōniz.

Zelfstandig naamwoord

ben v

1. gebed
2. verzoek
3. wonde

Overerving en ontlening

• Engels: bee

Deens

Uitspraak

• IPA: /b̥eːˀn/

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse bein.

Zelfstandig naamwoord

ben o

1. been
2. bot

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	ben	benet	ben	benene
genitief	bens	benets	bens	benenes

Verwijzingen

• ben in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog
  op website:ordnet.dk

Frans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /bɑ̃/

Woordherkomst en -opbouw

• (verkorting) van bénard

Tussenwerpsel

ben

1. wel

Zelfstandig naamwoord

ben m

1. (spreektaal) broek

   «J’ai craqué un ben en l’essayant dans le magasin.»

   Ik heb een broek gescheurd toen ik hem paste in de winkel.

Manx

Uitspraak

• IPA: /beᵈn/

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Proto-Keltische *benā.

Zelfstandig naamwoord

ben v

1. vrouw

Oudiers

Zelfstandig naamwoord

ben v

1. vrouw

Overerving en ontlening

• Iers: bean
• Manx: ben
• Schots-Gaelisch: bean

Turks

	ik
nominatief	ben
genitief	benim
datief	bana
accusatief	beni
locatief	bende
ablatief	benden

Persoonlijk voornaamwoord

ben

1. ik

Zweeds

Uitspraak

• Geluid:  ben    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ben

Zelfstandig naamwoord

ben o

1. been
2. bot

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	ben	benet	ben	benen
genitief	bens	benets	bens	benens

Afgeleide begrippen

• högerben, skenben, vänsterben