bemonsteringstheorema

  • be·mon·ste·rings·the·o·re·ma
enkelvoud meervoud
naamwoord bemonsteringstheorema bemonsteringstheorema's
verkleinwoord bemonsteringstheoremaatje bemonsteringstheoremaatjes

het bemonsteringstheoremao

  1. (informatica) (natuurkunde) (elektronica) een stelling over het bemonsteren van signalen met name t.a.v. het aantal bemonsteringen per seconde wat minimaal nodig is om een bepaalde frequentie digitaal te kunnen representeren