bemonsteringstheorema
- be·mon·ste·rings·the·o·re·ma
- samenstelling van bemonstering en theorema met het invoegsel -s-
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | bemonsteringstheorema | bemonsteringstheorema's |
verkleinwoord | bemonsteringstheoremaatje | bemonsteringstheoremaatjes |
het bemonsteringstheorema o
- (informatica) (natuurkunde) (elektronica) een stelling over het bemonsteren van signalen met name t.a.v. het aantal bemonsteringen per seconde wat minimaal nodig is om een bepaalde frequentie digitaal te kunnen representeren
- Het woord 'bemonsteringstheorema' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.