belichter
- be·lich·ter
- Naamwoord van handeling van belichten met het achtervoegsel -er[1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | belichter | belichters |
verkleinwoord | - | - |
de belichter m
- (beroep) iemand die bij filmopnamen of toneelvoorstellingen de belichting regelt
- mannelijke vorm van belichtster
- Het woord belichter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "belichter" herkend door:
92 % | van de Nederlanders; |
94 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be