acconsonantie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  acconsonantie    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌɑkɔnsoˈnɑn(t)si / (5 lettergrepen)

Woordafbreking

• ac·con·so·nan·tie

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse acconsonance (met het achtervoegsel -antie)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	acconsonantie	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de acconsonantie v

1. (letterkunde) rijm van woorden door gelijkluidendheid van medeklinkers

   ▸ voorbeeld:
   Gij zult wel nimmermeer ontwaken,
   want gij bleef roerloos toen de trap
   zo kraakte bij de stille stap
   des mans, die kwam om toe te maken.

   ▸ In het beginsel hebben klinkers meer présence dan medeklinkers (hoewel je met een royaal gebruik van schr, str, m en nog andere geluiden nog aardig wat emoties kunt doen opflakkeren), en we zien dan ook assonantie veel vaker optreden dan acconsonantie - of het nu voortkomt uit poëtisme, slordigheid of onkunde.

Synoniemen

• medeklinkerrijm

Hyperoniemen

• halfrijm

Hyponiemen

• alliteratie

Verwante begrippen

• assonantie

Vertalingen

    1.   

Frans: acconsonance (fr)

Spaans: acconsonancia (es) v

Gangbaarheid

• Het woord 'acconsonantie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.