De precieseprecieze uitspraak van woorden verschilt van spreker tot spreker en is afhankelijk van zaken als geslacht, leeftijd, sociaal economische positie en regio. Elke uitspraak die men aan een groep toedicht die gebaseerd is op slechts een van deze categorieencategorieën is daarmee dan ook een grove generalisatie. Dat betekent echter niet dat er geen zinnige dingen gezegd kunnen worden over de uitspraakverschillen tussen zulke groepen. Hier wordt gepoogd een opsomming te geven van de uitspraak van klanken van mensen uit verschillende regio's, en deze uitspraak wordt ook vergeleken met de uitspraak in het '''A'''lgemeen '''N'''ederlands (AN). Merk hierbij wel op dat het AN een abstrakteabstracte taalvariant is die in de praktijk niet als zodanig door mensen gesproken wordt (ieders spraak is immers gekleurd).
De verschillende regio's die hier met elkaar vergeleken worden zijn Noord-Nederland, Vlaanderen (en Brabant) en Limburg. Een precieseprecieze grens tussen deze gebieden is natuurlijk niet te trekken en deze gebieden zelf vertonen ook de nodige variatie in uitspraak. Alle uitspraakvarianten behandelen is hier helaas niet mogelijk. Wat hier geprobeerd wordt weer te geven zijn de uitspraken zoals die binnen deze gediedengebieden als ongemarkeerd worden ervaren. Dus niet boers of plat of bekakt.
Met Noord-Nederland wordt hier ongeveer het Nederland van boven de rivieren bedoeld. Dit gebied omvat de Randstad in de ruime zin en het Noord-Oosten, inclusief Friesland, waar men eenzelfde standaardnorm heeft. Dit betekend niet dat die standaardnorm binnen dit gebied op dezelfde manier wordt vormgegeven.
