WikiWoordenboek:Woordenlijst: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Curious (overleg | bijdragen)
terug naar versie van 3 okt 2017 21:31‎
Regel 1:
De spelling van de Nederlandse taal wordt bij de wet vastgesteld. Daartoe is door de Taalunie een woordenlijst opgesteld die ook [http://woordenlijst.org/ elektronisch] te raadplegen is. De lijst legt de huidig geldende officiële spelling vast en geeft ook uitsluitsel over de afbreking in lettergrepen en - in het geval van een zelfstandig naamwoord - het geslacht van een woord.
Volgen we de ontwikkeling van ons woord kosten in de tijd terug, dan ziet het spoor er als volgt uit: in onze tijd ‘kosten’, verder terug in de tijd wordt het ‘coste’, ‘costere’, ‘constere’, in het oude Latijn 'constare’ (dat ‘het vaste, onveranderlijke’ betekent), en in het Grieks ‘konia’, dat het ‘stoffelijke, vaste’ betekent.
 
De woordenlijst bevat overigens zeker niet alle woorden die de taal rijk is. Vooral vaktermen uit specialistische gebieden ontbreken, omdat het voor de Taalunie een onmogelijke taak is op alle vakgebieden expertise in huis te halen.
Ons woord ‘kosten’ verwijst derhalve naar de materiële werkelijkheid, de wereld van de tastbare stoffelijke dingen, de 'verbruiksgoederen'.
 
WikiWoordenboek streeft ernaar dit soort woorden juist wel op te nemen om daarmee de Taalunie in haar taak te ondersteunen. Voor dit soort woorden is een sjabloon <nowiki>{{niet-GB}}</nowiki> (niet in het Groene Boekje) dat toegevoegd wordt onder <nowiki>{{-syll-}} en {{-etym-}}</nowiki> om aan te geven dat de spelling en de indeling in lettergrepen slechts de status van '''''een voorstel onder voorbehoud''''' heeft. Verder voegt het sjabloon het woord toe aan een [[:Categorie:Niet in woordenlijst]].
Wanneer een organisatie produkten van een andere (rechts)persoon betrekt, dan noemt hij dat ‘kosten maken’. De facturen uit dien hoofde boekt hij op de kostenrekeningen.
 
[[Categorie:WikiWoordenboek|Woordenlijst]]
Het woord onkosten is samengesteld uit ‘on kosten’, letterlijk ‘niet-kosten'. Daarmee wordt ontkend dat het bij ‘onkosten’ om de stoffelijke materiële werkelijkheid zou gaan. Dat het bij ‘onkosten’ niet om de produktafname bij derden handelt, is duidelijk. Niet direct duidelijk is, dat het hier gaat om dienstverlening door of voor derden. Het eerder genoemde artikel "Typologie van organisaties" van A.H. Bos reikte de sleutel aan voor deze duidelijkheid. Een kenmerkend verschil t.o.v. ‘kosten’ betreft de zekerheid voor de (ver)koper. De leverantie van een produkt kan na de levering weer ongedaan worden gemaakt door het geleverde produkt weer terug te geven: een materiële zekerheid. Een eenmaal verleende dienst kan feitelijk nooit worden teruggegeven. Ook al verleent men een wederdienst van dezelfde soort, dan is de desbetreffende wederdienst toch een andere dan de verleende! Men moet m.a.w. erop vertrouwen, dat degene aan wie de dienst werd verleend, zich aan zijn afspraak (te betalen) houdt. Dat is een kenmerk bij uitstek van de sociale werkelijkheid. De facturen uit hoofde van diensten door derden verricht worden op onkosten rekeningen geboekt.
 
De dienstverlening, de hulpverlening, die in het sociaal economische leven plaatsvindt (na een vraag of opdracht), maakt ons duidelijk, dat ons woord ‘onkosten’ ons verwijst naar de sociale werkelijkheid.
 
De regelmatig weerkerende opvatting, dat ‘kosten’ doelmatige en ‘onkosten’ ondoelmatige uitgaven zouden betreffen, vindt op geen enkele manier enige bevestiging in de oorspronkelijke betekenis van die twee woorden. Het woord ‘onkosten’ is neutraal t.o.v. (on)doelmatigheid. 'Onkosten’ zegt slechts, dat het níét om ‘kosten’ gaat....maar om diensten die anderen aan de organisatie hebben verleend.