son

Engels

enkelvoud	meervoud
son	sons

Zelfstandig naamwoord

son

1. (familie) zoon

Frans

Uitspraak

• Geluid:  son    (hulp, bestand)
• IPA: /sɔ̃/

Woordafbreking

• son

	nominatief	genitief	datief	accusatief	benadrukt
m	il	son / sa / ses	lui	le	lui
v	elle			la	elle

Bezittelijke voornaamwoorden in het Frans
bezitter:		wat bezeten wordt:
		enk		mv
		m	v	—
enk	1e pers.	mon	ma	mes
	2e pers.	ton	ta	tes
	3e pers.	son	sa	ses
mv	1e pers.	notre		nos
	2e pers.	votre*		vos*
	3e pers.	leur		leurs
* als beleefdheidsvorm zowel meervoud als enkelvoud

Bezittelijk voornaamwoord

son m enk

1. zijn, haar (bij mannelijke woorden in het enkelvoud)

   «Son nom était Sarah.»

   Haar naam was Sarah.

son v enk

1. zijn, haar (alleen voor een vrouwelijk woord enkelvoud als dat in de uitspraak met een klinker begint)

   «Selon son habitude, elle était assise près de la fenêtre.»

   Naar haar gewoonte, zat ze bij het raam.

Zelfstandig naamwoord

son m

1. geluid

   «J'aime le son de la mer.»

   Ik hou van het geluid van de zee.

2. zemel

   «Le son de blé contient de nombreux vitamines et minéraux.»

   De zemel van tarwe bevat talrijke vitaminen en mineralen.

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /soːn/

Woordafbreking

• son

Zelfstandig naamwoord

son m

1. (familie) zoon.

   «Han er son til vaktmeisteren.»

   Hij is de zoon van de huisbewaarder.

2. (sociologie) mannelijk persoon uit dezelfde geboortestreek.

   «Det er kalla opp etter byens store son, Henrik Ibsen.»

   Het is vernoemd naar de grote zoon van de stad, Henrik Ibsen.

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	son	sonen	søner	sønene
genitief	sons	sonens	søners	sønenes

Antoniemen

• [1] dotter

Afgeleide begrippen

• [1] steson, svigerson

Verwante begrippen

• [1] far, mor
• [1] stedotter, svigerbarn, svigerdotter

Uitdrukkingen en gezegden

[1] Faderen, Sonen og Den Heilage Ande

• De Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

[2] ein son av folket

• Een zoon des volks.

Spaans

Werkwoord

vervoeging van
ser

son

1. derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van ser

Surinaams

Onbepaald voornaamwoord

son

1. enige

Veluws

Zelfstandig naamwoord

son

1. zon

Zweeds

Uitspraak

• Geluid:  son    (hulp, bestand)
• IPA: /soːn/

Woordafbreking

• son

Zelfstandig naamwoord

son g

1. (familie) zoon

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	son	sonen	söner	sönerna
genitief	sons	sonens	söners	sönernas

Afgeleide begrippen

• adoptivson, sonhustru, sonson, svärson