Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • re·so·lu·tie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘besluit’ voor het eerst aangetroffen in 1549 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord resolutie resoluties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de resolutiev

  1. (politiek) door een overheid of ander bestuurlijk orgaan genomen besluit, dat meestal de vorm heeft van een officiële verklaring
    • De resolutie is met een meerderheid aangenomen. 
  2. (juridisch) gerechtelijke uitspraak die niet wordt gedaan volgens de normale rechtsbedeling
  3. (informatica) scheidend vermogen, (aantal eenheden per lengte-eenheid, pixeldichtheid)
    • De resolutie van dat plaatje is erg laag. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

98 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen