malum
Latijn
Zelfstandig naamwoord
mălum o
- fout, gebrek
- «malum publicum»
- algemene tekortkoming
- bona aut mala
- deugden of gebreken
- «malum publicum»
- kwaad, onheil
- «malum externum»
- oorlog
- «aliquis malum habet»
- het vergaat iemand slecht
- «bona malaque»
- geluk en ongeluk
- «malum externum»
- schade, nadeel
- misdaad
- «irritamenta malorum»
- prikkels tot wandaden
- «irritamenta malorum»
- straf
- «malum militibus minitari»
- dreigen met tuchtiging
- «malum militibus minitari»
- belediging
Verwante begrippen
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | malum | mala |
| genitief | malī | malōrum |
| datief | malō | malīs |
| accusatief | malum | mala |
| vocatief | malum | mala |
| ablatief | malō | malīs |
Zelfstandig naamwoord
Woordherkomst en -opbouw
- van Oudgrieks
mālum o
- appel
- (poëtisch, postklassiek) iedere appelachtige vrucht
- «malum aureum»
- kweepeer
- «malum Persicum»
- perzik
- «malum aureum»
- fruitboom
Verwante begrippen
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | mālum | māla |
| genitief | mālī | mālōrum |
| datief | mālō | mālīs |
| accusatief | mālum | māla |
| vocatief | mālum | māla |
| ablatief | mālō | mālīs |