Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • kop·pel·te·ken
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord koppelteken koppeltekens
verkleinwoord koppeltekentje koppeltekentjes

Zelfstandig naamwoord

het koppeltekeno

  1. (taalkunde) (grammatica) een streepje om twee of meer woorden een eenheid te laten vormen dat in de Nederlandse spelling vooral van belang is in afleidingen, samenkoppelingen, samenstellingen en woordgroepen
    • Het koppelteken heeft de vorm van het kortste liggende streepje. 
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[1]

Meer informatie

Verwijzingen

  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be