cultuurgeschiedenis

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  cultuurgeschiedenis    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• cul·tuur·ge·schie·de·nis

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  cultuur  en  geschiedenis 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	cultuurgeschiedenis	cultuurgeschiedenissen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de cultuurgeschiedenis v

1. onderzoek naar een historische periode in zijn geheel met aandacht voor cultuur en sociale instellingen maar niet met politiek, economie of staatsinrichting; cultuur van de beschaving

   • Voorbeeld: Postma schrijft een uitvoerig essay over de cultuurgeschiedenis van rood haar (wat hij zelf heeft), waarbij het je gaandeweg gaat dagen dat hij eigenlijk iets groters zegt over racisme, identiteitspolitiek en slachtofferschap. Door eerst juist om die hete brij heen te schrijven tekent hij de mechanismen van identiteitspolitiek haarscherp - waarna hij roodharigheid en ras vergelijkt én stevig onderscheidt van elkaar. Zo is de absurditeit van identiteitspolitiek ferm onderstreept, de begrijpelijkheid ervan net zo goed. 
   • Tegen het einde gebeurt er iets merkwaardigs: de muziek valt stil. Andriessen maakt graag uitzonderingen op de regels die hij hanteert, dus eindigt hij zijn panorama van de Nederlandse cultuurgeschiedenis met een gesproken monoloog van Nobelprijswinnaar Marie Curie. Haar monoloog put uit een wetenschappelijke lezing én uit het dagboek waarin zij treurt om de dood van haar geliefde Pierre.  

Synoniemen

• beschavingsgeschiedenis

Vertalingen

    1. onderzoek naar een historische periode in zijn geheel met aandacht voor cultuur en sociale instellingen maar niet met politiek, economie of staatsinrichting; cultuur van de beschaving   

Engels: cultural history (en)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord cultuurgeschiedenis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.