Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • cir·cum·fix
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord circumfix circumfixen
verkleinwoord circumfixje circumfixjes

Zelfstandig naamwoord

het circumfixo

  1. (taalkunde) een gebonden morfeem dat rondom, dus voor en achter, een ander woord geplaatst wordt om iets aan de betekenis toe te voegen. Ook discontinue affix genoemd
    • Berg + ge- -te → gebergte. 
    • Lopen + ge- -en → gelopen. 
Synoniemen
Hyperoniemen
Verwante begrippen
Woorddelen in het Nederlands (nld)

toevoegselvoorvoegselachtervoegselinvoegselomvoegsel
affixprefixsuffixinterfixcircumfix

Gangbaarheid

Meer informatie