biecht

[1] Een priester luistert naar de biecht van een geknielde vrouw (rechts) met een keten om haar middel die wordt vastgehouden door de duivel. Links loopt een jongeman, die zijn biecht heeft afgelegd, van de biechtstoel weg, de handen gevouwen, zijn blik ten hemel geheven. Een engel loopt naast hem, de arm om zijn schouder (Francesco Novelli )

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  biecht    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• biecht

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘belijdenis (van zonden)’ voor het eerst aangetroffen in 901

Tegenwoordig wordt in de Katholieke Kerk vaak de term boete en verzoening gebruikt in plaats van biecht.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	biecht	biechten
verkleinwoord	biechtje	biechtjes

Zelfstandig naamwoord

de biecht v / m

1. (religie) het belijden van de eigen zonden aan een priester, zodat deze de zonden in naam van Jezus vergeeft, en de biechteling met de kerk verzoent

   • De biecht is één van de zeven sacramenten van de Katholieke Kerk. 

2. (figuurlijk) het belijden van de eigen morele misstappen

   • De man erkende openlijk dat hij het slachtoffer had vermoord. De biecht van de moordenaar betekende dat de nabestaanden eindelijk rust vonden. 

Hyponiemen

• oorbiecht, paasbiecht

Afgeleide begrippen

• biechteling, biechten, biechtgeheim, biechtkind, biechtpenning, biechtstoel, biechtvader, gebiecht

Vertalingen

    1. de erkenning van zonden aan een geestelijke   

Duits: Beichte (de) Engels: confession (en) Frans: pénitence (fr)

Italiaans: confessione (it) Papiaments: konfeshon Russisch: исповедь (ru) v Spaans: confesión (es) v

Werkwoord

vervoeging van
biechten

biecht

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van biechten
2. gebiedende wijs van biechten

Gangbaarheid

• Het woord biecht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "biecht" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.