articuleren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  articuleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ar·ti·cu·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘duidelijk uitspreken’ voor het eerst aangetroffen in 1568
• Naamwoord van handeling van het Franse articuler (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
articuleren	articuleerde	gearticuleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

articuleren

1. de uitspraakklanken zorgvuldig vormen

   • Hij articuleerde zijn uitspraak perfect. 
   • Hij ar-ti-cu-leer-de heel zorgvuldig het woord articuleren. 

   ▸ Ze sprak langzaam en articuleerde duidelijk om haar woorden van meerwaarde te voorzien.

Afgeleide begrippen

• articulatie, articulator

Vertalingen

    1. de uitspraakklanken zorgvuldig vormen   

Duits: artikulieren (de) Engels: articulate (en) Frans: articuler (fr)

Spaans: articular (es) Tsjechisch: artikulovat (cs) imperfectief / perfectief

Gangbaarheid

• Het woord articuleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "articuleren" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.