ambulant

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ambulant    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• am·bu·lant

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	ambulant	ambulanter	ambulantst
verbogen	ambulante	ambulantere	ambulantste
partitief	ambulants	ambulanters	-

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘steeds op weg, zonder vaste standplaats’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1805

Bijvoeglijk naamwoord

ambulant

1. (medisch) in staat om te lopen
2. zonder een vaste (stand)plaats

Vertalingen

    1. in staat om te lopen   

Duits: ambulant (de) Engels: ambulant (en), ambulatory (en)

Portugees: ambulante (pt) Spaans: ambulante (es)

Gangbaarheid

• Het woord ambulant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ambulant" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Duits

Bijvoeglijk naamwoord

ambulant

1. (medisch) ambulant, in staat om te lopen.

Engels

Bijvoeglijk naamwoord

ambulant

1. (medisch) ambulant, in staat om te lopen.