μνᾶ

Oudgrieks

Zelfstandig naamwoord

μνᾶ v

1. (numismatiek) mine, een munteenheid ter waarde van 100 drachmen

Verbuiging

	enkelvoud	tweevoud	meervoud
nom. / voc.	μνᾶ	μνᾶ	μναῖ
accusatief	μνᾶν		μνᾶς
genitief	μνᾶς	μναῖν	μνῶν
datief	μνᾷ		μναῖς