Middelchinees
ISO 639-3 |
---|
ltc |
- Geluid: Middelchinees (hulp, bestand)
- IPA: / ˌmɪdəlʃiˈnes / (4 lettergrepen)
- Mid·del·chi·nees
- samenstelling van middel bn en Chinees zn , aaneengeschreven met één hoofdletter volgens spellingregel 16.I onder (1)
enkelvoud | bezitsvorm | meervoud | |
---|---|---|---|
naamwoord | Middelchinees | - | - |
verkleinwoord | - | - | - |
het Middelchinees o
- geen meervoud (taal) taal die van de 4e tot de 12e eeuw werd gesproken en geschreven in China, ontstaan uit het klassiek Chinees en voorloper van het hedendaags Chinees
- ▸ Redelijkerwijs wordt betoogd dat zowel de Wu- (waaronder het Lili) als de Oudxiang-dialectgroepen (waaronder het Shuangfeng) de fonologische trek van het drievoudige laryngale obstruentencontrast uit het Middelchinees hebben geërfd.[1]
1. taal die van de 4e tot de 12e eeuw werd gesproken en geschreven in China
- Het woord 'Middelchinees' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- ↑ Weblink bron Shi, M.“Consonant and lexical tone interaction: Evidence from two Chinese dialects : Nederlandse Samenvatting”, proefschrift (4 juni 2020), Universiteit Leiden, ISBN 9789460933516, p. 228