ISO 639-3
ltc
 
  • Mid·del·chi·nees
enkelvoud bezitsvorm meervoud
naamwoord Middelchinees - -
verkleinwoord - - -

het Middelchineeso

  1. geen meervoud (taal) taal die van de 4e tot de 12e eeuw werd gesproken en geschreven in China, ontstaan uit het klassiek Chinees en voorloper van het hedendaags Chinees
     Redelijkerwijs wordt betoogd dat zowel de Wu- (waaronder het Lili) als de Oudxiang-dialectgroepen (waaronder het Shuangfeng) de fonologische trek van het drievoudige laryngale obstruentencontrast uit het Middelchinees hebben geërfd.[1]
  1.   Weblink bron
    Shi, M.
    “Consonant and lexical tone interaction: Evidence from two Chinese dialects : Nederlandse Samenvatting”, proefschrift (4 juni 2020), Universiteit Leiden, ISBN 9789460933516, p. 228