• åg·rer
  • Afgeleid van het Noorse werkwoord ågre met het achtervoegsel -er.
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   ågrer     ågreren     ågrere     ågrerne  
genitief   ågrers     ågrerens     ågreres     ågrernes  

ågrer m

  1. (juridisch) woekeraar