verwilderen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verwilderen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ver·wil·de·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van wilder met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verwilderen	verwilderde	verwilderd
zwak -d	volledig

Werkwoord

verwilderen

1. ergatief vervallen in een staat van wildheid

   • De tuin was in een paar weken tijd helemaal verwilderd. 

Gangbaarheid

• Het woord verwilderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verwilderen" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.