verwaarlozen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
verwaarlozen	verwaarlozend
verwaarlozing	verwaarloosd

Uitspraak

• Geluid:  verwaarlozen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ver·waar·lo·zen

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘veronachtzamen’ voor het eerst aangetroffen in 1532
• afgeleid van waarlozen met het voorvoegsel ver-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verwaarlozen	verwaarloosde	verwaarloosd
zwak -d	volledig

Werkwoord

verwaarlozen

1. overgankelijk iets niet de benodigde verzorging schenken

   • Deze hond wordt verwaarloosd door zijn eigenaar. 

2. overgankelijk, (natuurkunde) een grootheid buiten beschouwing stellen omdat deze waarschijnlijk kleiner dan de meetfout is
3. wederkerend zich niet verzorgen

Vertalingen

    1. iets niet de benodigde verzorging schenken   

Duits: vernachlässigen (de), verwahrlosen (de) Engels: neglect (en)

Frans: négliger (fr) Spaans: descuidar (es), abandonar (es)

    1. zich niet verzorgen   

Spaans: abandonarse (es)

Gangbaarheid

• Het woord verwaarlozen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verwaarlozen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.