Latijn

Zelfstandig naamwoord

urbs v

  1. (grote, versterkte) stad
    «Urbs antiqua fuit, Tyrii tenuere coloni,
    Karthago, Italiam contra Tiberinaque longe
    ostia,[1]»
    Er was eens een oude stad, bewoond door Tyrische kolonisten, Carthago, ver gelegen tegenover Italië en ver van de monding van de Tiber.[2]
Verwante begrippen
Verbuiging


Verwijzingen