Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • uit·be·ta·len
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
uitbetalen
betaalde uit
uitbetaald
zwak -d volledig

Werkwoord

uitbetalen

  1. ditransitief geld geven om de kosten te voldoen
    • Ze hebben zijn salaris net op het juiste moment uitbetaald. 

Gangbaarheid

100 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[1]

Verwijzingen

  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be