trikken

Noors

Woordafbreking

• trik·ken

Zelfstandig naamwoord

trikken, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van trikk

Nynorsk

Woordafbreking

• trik·ken

Zelfstandig naamwoord

trikken, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van trikk