sticker

Nederlands

stickers van wikimedia

Uitspraak

• Geluid:  sticker    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• stic·ker

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘plakker’ voor het eerst aangetroffen in 1969
• uit het Engels sticker = plakker met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	sticker	stickers
verkleinwoord	stickertje	stickertjes

Zelfstandig naamwoord

de sticker m

1. plakplaatje

   • Ik heb veel stickers op mijn schoolagenda geplakt. 

Synoniemen

• zelfklever

Hyponiemen

• adressticker, belastingsticker, bumpersticker, kwaliteitssticker, naamsticker, plassticker, reclamesticker, reservesticker, tepelsticker, waarschuwingssticker

Afgeleide begrippen

• stickeractie, stickerboek, stickerloos, stickervel, stickerverkoop

Vertalingen

    1.   

Duits: Aufkleber (de) m Engels: sticker (en)

Frans: collant (fr) m Spaans: pegatina (es) v

Werkwoord

vervoeging van
stickeren

sticker

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stickeren
   

   • Ik sticker. 

2. gebiedende wijs van stickeren
   

   • Sticker! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stickeren
   

   • Sticker je? 

Gangbaarheid

• Het woord sticker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sticker" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.