snik

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  snik    (hulp, bestand)
• IPA: /snɪk/

Woordafbreking

• snik

Woordherkomst en -opbouw

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	snik	snikken
verkleinwoord	snikje	snikjes

Zelfstandig naamwoord

[A] snik m

1. een geluid dat men voortbrengt bij verdriet of pijn

   • Hij verried zijn verdriet met een enkele snik. 

• Tot de laatste snik

Tot het alleruiterste

1. «Hij bleef dat tot zijn laatste snik verdedigen.»

Hyponiemen

• doodssnik

Afgeleide begrippen

• gesnik, snikken

Zelfstandig naamwoord

[B] snik

1. (scheepvaart) (geschiedenis) een historisch type zeilboot

Vertalingen

    1.   

Engels: hiccup (en)

Spaans: hipo (es) m, singulto (es) m, sollozo (es) m

Woordherkomst en -opbouw

	stellend
onverbogen	snik
verbogen	-

Bijvoeglijk naamwoord

snik

1. benauwend warm
2. (verouderd) bijdehand, snugger; tegenwoordig alleen nog in de vaste uitdrukking niet goed ~ zijn ("niet goed bij zijn hoofd zijn")

   • Ik zei je toch dat die niet goed snik was? 

Afgeleide begrippen

• [1] snikheet

Werkwoord

vervoeging van
snikken

snik

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snikken
   

   • Ik snik. 

2. gebiedende wijs van snikken
   

   • Snik! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snikken
   

   • Snik je? 

Gangbaarheid

• Het woord snik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "snik" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.