schudden

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schudden    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈsxʏdə(n)/

Woordafbreking

• schud·den

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘heen en weer bewegen’ voor het eerst aangetroffen in 1240

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
schudden	schudde	geschud
zwak -d	volledig

Werkwoord

schudden

1. overgankelijk snel heen en weer bewegen om iets te mengen

   • Je moet de spuitbus schudden voordat je hem kunt gebruiken. 

2. (van het hoofd) heen en weer bewegen van het hoofd als teken van instemming (van boven naar beneden) of ontkenning (van links naar rechts)
3. overgankelijk, (kaartspel) de kaarten volledig door elkaar husselen ten behoeve van de spelregels (bijv. aan het begin van elke nieuwe ronde)

Hyponiemen

   

afschudden doodschudden doorschudden hoofdschudden inschudden leegschudden losschudden omschudden opschudden overschudden uitschudden verschudden

Afgeleide begrippen

• geschud, schudding, schudgoot, schudkogel, schudtafel

Uitdrukkingen en gezegden

• Het kunnen schudden

Gezegd van iets dat is mislukt, dat niet (meer) haalbaar is, etc.

Vertalingen

    1. snel heen en weer bewegen om iets te mengen   

Afrikaans: skud (af) Duits: schütteln (de) Engels: shake (en) Frans: secouer (fr) Italiaans: agitare (it)

Papiaments: sagudi Spaans: sacudir (es), agitar (es) Vietnamees: lắc (vi) Zweeds: skaka (sv)

Werkwoord

vervoeging van
schudden

schudden

1. meervoud verleden tijd van schudden
   

   • Wij schudden. 
     
   • Jullie schudden. 
     
   • Zij schudden. 

Gangbaarheid

• Het woord schudden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schudden" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Nedersaksisch

Werkwoord

schudden

1. schudden; snel heen en weer bewegen om iets te mengen

Veluws

Werkwoord

schudden

1. schudden; snel heen en weer bewegen om iets te mengen