rune

Wikipedia geschreven in runen.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  rune    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈrynə/

Woordafbreking

• ru·ne

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘Oudgermaans schriftteken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1799

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	rune	runen
verkleinwoord	runetje	runetjes

Zelfstandig naamwoord

de rune v / m

1. een schriftteken van het Oud-Germaanse alfabet

   • Hij kende alle runen uit zijn hoofd en kon er ook mee schrijven. 

Vertalingen

    1. een schriftteken van het Oud-Germaanse alfabet   

Duits: Rune (de) v Engels: rune (en)

Frans: rune (fr) v Limburgs: roen (li) v

Gangbaarheid

• Het woord rune staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rune" herkend door:

72 %	van de Nederlanders;
80 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  rune    (hulp, bestand)
• IPA: /ruːn/

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudengelse rūn.

Zelfstandig naamwoord

rune

1. rune
2. een Finse dichtvorm.