ruien
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- rui·en
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘periodiek haren verliezen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1567 [1]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
ruien |
ruide |
geruid |
zwak -d | volledig |
Werkwoord
ruien
- (van vogels) op regelmatige tijden van veren wisselen.
- Deze vogels hebben nog niet geruid.
Vertalingen
Zelfstandig naamwoord
de ruien mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord rui
Gangbaarheid
- Het woord ruien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruien" herkend door:
93 % | van de Nederlanders; |
89 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "ruien" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be