Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • re·ten·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord retentie retenties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de retentiev

  1. (scheikunde) ophouding, het vertraagd afgeven of vasthouden van iets
    • Chromatografie is gebaseerd op een verschil in retentie bij het doorspoelen van een kolom. 
  2. (juridisch) ophouding, vasthouding
  3. (medisch) ophouding of terughouding van stoffen die normaal door het lichaam verplaatst of afgescheiden worden
  4. tijdelijke opslag van overtollig oppervlaktewater, (retentiebekken, retentiegebied)
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

79 % van de Nederlanders;
75 % van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen