Nederlands

 
osloconfrontatie
Uitspraak
Woordafbreking
  • os·lo·con·fron·ta·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord osloconfrontatie osloconfrontaties
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de osloconfrontatiev

  1. (juridisch) methode die waarbij een getuige de dader uit een rij personen moet aanwijzen
     De Osloconfrontatie is een opsporingstechniek van de politie. De Osloconfrontatie wordt ook wel een line-up ("in een rij staan") of simpel een confrontatie genoemd. Tijdens deze confrontatie moet een getuige van een misdrijf de dader aanwijzen uit een aantal opgestelde mensen. De verdachte wordt dan tussen een rij onschuldigen gezet die voldoen aan hetzelfde signalement.[1]
Vertalingen

Gangbaarheid

Meer informatie

Verwijzingen

  1.   Weblink bron “Osloconfrontatie” (geraadpleegd 22-8-2021), Wikipedia