ontkennen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ontkennen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ont·ken·nen

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van kennen met het voorvoegsel ont-.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ontkennen	ontkende	ontkend
zwak -d	volledig

Werkwoord

ontkennen

1. overgankelijk verklaren dat het gestelde niet waar is

   • Hij ontkent enige betrokkenheid. 

   ▸ ‘No I don’t,’ ontkende ik met een dikke grijns en liep naar buiten om een huisje te boeken voor de komende nacht.

   ▸ Het totaalresultaat was indrukwekkend, dat viel niet te ontkennen.

Synoniemen

• loochenen

Antoniemen

• erkennen

Afgeleide begrippen

• ontkenning

Vertalingen

    1. verklaren dat het gestelde niet waar is   

Catalaans: negar (ca) (van feit) Duits: dementieren (de), verneinen (de), leugnen (de), verleugnen (de), verweigern (de) Engels: deny (en) Estisch: eitama (et), salgama (et) Fins: kiistää (fi) Frans: nier (fr) (van feit), dénier (fr) (van schuld), contester (fr) (van recht)

Kiribatisch: kakea Koreaans: 부정 (ko) Nauruaans: ereri (na), baite (na), ererion (na), keo (na) Spaans: negar (es), desmentir (es)

Gangbaarheid

• Het woord ontkennen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ontkennen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.