Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ko·lo·nie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘nederzetting’ voor het eerst aangetroffen in 1614 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord kolonie koloniën
kolonies
verkleinwoord kolonietje kolonietjes

Zelfstandig naamwoord

de koloniev

  1. een vestiging van een deel van een bevolking, buiten het eigenlijke territorium van dat volk
    • Nederland heeft een groot aantal kolonies gehad. 
  2. (biologie) een samenlevingsvorm van dieren
    • De kolonie bijen had onder de dakrand een bijenkorf aangelegd. 
    • Het gaat goed met de flamingostand in het Zwillbrocker Venn. De kolonie van de van oorsprong subtropische grote waadvogels telt dit jaar tussen de 40 en 50 exemplaren. [3] 
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen


Afrikaans

Woordafbreking
  • ko·lo·nie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Nederlands

Zelfstandig naamwoord

kolonie

  1. kolonie; een vestiging van een deel van een bevolking, buiten het eigenlijke territorium van dat volk
  2. (biologie) kolonie; een samenlevingsvorm van dieren
Verwante begrippen

Meer informatie


Tsjechisch

Uitspraak
  • IPA: /kɔlɔːnɪjɛ/
Woordafbreking
  • ko·lo·nie
Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord

kolonie v

  1. kolonie; een vestiging van een deel van een bevolking, buiten het eigenlijke territorium van dat volk
  2. (biologie) kolonie; een samenlevingsvorm van dieren
Verbuiging
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen

Verwijzingen

Meer informatie