heir

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  heir    (hulp, bestand)
• IPA: / her / (1 lettergreep); /ɦɪːr/

Woordafbreking

• heir

Woordherkomst en -opbouw

• archaïsche schrijfwijze voor "heer" in de betekenis "leger", zoals die gebruikt is in de Statenvertaling van de Bijbel

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	heir	heiren
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het heir o

1. (verouderd) groep weerbare mannen die een strijdmacht vormen

   ▸ Want als de wateren wederkeerden, zo bedekten zij de wagenen en de ruiters van het ganse heir van Farao, dat hen nagevolgd was in de zee; er bleef niet een van hen over.

2. bewust bijeengebrachte groep mensen, dieren of wagens

   ▸ Toen vreesde Jakob zeer, en hem was bange; en hij verdeelde het volk, dat met hem was, en de schapen, en de runderen, en de kemels, in twee heiren;
   Want hij zeide: Indien Ezau op het ene heir komt, en slaat het, zo zal het overgeblevene heir ontkomen.

Schrijfwijzen

• heer

Synoniemen

• [1] leger

Afgeleide begrippen

• [1] heirbaan
• [1] heirkracht
• [1] heirschare
• [1] heirweg

Anagrammen

• hier

Gangbaarheid

• Het woord heir staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  heir (VS)    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• heir

enkelvoud	meervoud
heir	heirs

Zelfstandig naamwoord

heir

1. erfgenaam
2. opvolger

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /(x)hɛ^ɪr/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

heir o

1. leger

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	heir	eir	heirke	eirke	heirer	eirer	heirkes	eirkes
genitief	heirs	eirs	heirkes	eirkes	heirer	eirer	heirkes	eirkes
locatief	heires	eires	heireske	eireske	heirese	eirese	heireskes	eireskes
datief	heire	eire	heirke	eirke	heirer	eirer	heirkes	eirkes
accusatief	heir	eir	heirke	eirke	heirer	eirer	heirkes	eirkes

Synoniemen

• hèèr